नजरेतुन तुझिया सुटती सखये तीर
रेखीव भुवई जणु हृदयी मम खंजीर
त्या स्मितहास्यावर कापुन दिधले आम्ही
तव तळहाताच्या वेदीवरती शीर
* * *
तो पाउस ’पडतो’ तहानलेल्या भूवर
ते ऊन चकाके ’पडुनी’ दंवबिंदूंवर
ती शांत सावली ’पडते’ वटवृक्षाची
’पडणे’ प्रेमातहि का न गमे सुमनोहर?
प्रेमात "पडणं" (to "fall" in love) हा शब्द न आवडणा-यांना:
त्या पडण्याला नापसंती दाखवणं म्हणजे आकाशीच्या पावसाच्या खाली कोसळत येण्याला "अधोगती" म्हणण्यासारखं आहे. असा पाऊस जेव्हा पडतो, तेव्हा त्यात चिंब भिजून जायचं, का कारणांच्या, शंका-कुशंकांच्या वळचणींमागे लपायचं, हे ज्याचं त्याने ठरवायचं.
माझी ती निवड करून झालेलीच आहे कधीची!
Friday, March 13, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
5 comments:
:)
Spitzenklasse!
'paDaNe' chi chaaroLi surekh ch ahe. suchNyamaage karaN asel ase waTate. ka nahi? :)
but 'कापुन दिधले... तळहाताच्या वेदी वरती शीर' is too violent (could not find a better word) for my romantic taste.
:)
awesome
maxxximum! 0 beat!
Post a Comment