...

सखि मावळला पश्चिमरेषेपाशी,
चंद्रमा स्तब्ध आकाशी
बघ विसावला अस्ताचलमाथ्याशी,
मध सांडुन उंबरठ्याशी
वाळुन गेल्या निशिगंधाच्या राशी,
उललेल्या ओष्ठकळ्यांशी

सोडून उद्याची भ्रांत,
ये नीज अशी गं शांत,
तू रातराणी रतिक्लांत -

ही मालवतो आता ज्योत उशाची,
थरथरती रात्रभराची
तू मिटून घे जादू दो नयनांची,
भिरभिरत्या सुमपंखांची
गं शपथ तुला भिजलेल्या गालांची,
दंवभरल्या गवतफुलांची

होते अरुणाची नांदी
संपला खेळ स्वच्छंदी
ओसरे तमाची धुंदी -

मी आठवतो सरल्या संध्याकाळी,
घन उतरे गौर कपाळी
मन बैरागी फिरते रानोमाळी
पाखरू फुलांच्या गाली
सखि झोपी जा शांत चंपकाखाली,
ओढून मृदेची लाली


- मंदार.