निरपेक्ष

माझ्याशी नाम्याचा विठू बोलणार नाही
पण तरी आळवणी मी सोडणार नाही

सोबतीला कुणीसुद्धा जरी असणार नाही
वाट एकटा चालेन वसा टाकणार नाही

बरसेल खडकांच्या पालथ्याच घड्यावर
पण आकाशीची गंगा कधी सुकणार नाही

ढळेल ना रतीभर जरी धरती लाटांनी
प्रेमभरती सागरी कधी आटणार नाही

आलं एखादंही नाही जरी आज गि-हाईक
मी पडेतो काळोख दारं मिटणार नाही

रणरणत्या उन्हात कोणी बघाया जाईना
माळरानीचा पळस हिरमुसणार नाही

ना येवो पडसाद कड्याकपारींमधून
साद घालणं तरीही माझं थांबणार नाही


- मंदार.