Tuesday, August 05, 2008

पुन्हा एकवार

अखेरीचं बोलावीन तुला आतड्यापासून
पुन्हा एकदा साहीन तुझा नकार हासून

अखेरीचं ऐकवीन माझ्या मानसीचं गूज
पुन्हा वठल्या झाडांत पालवीची कुजबूज

अखेरीचं थांबवीन तुला निघून जाताना
पुन्हा वाटेवर पाय असे अवघडताना

अखेरीचं पांघरीन तुझं लागलेलं वेड
पुन्हा शहाण्या डोक्याने वेड्या मनालाच छेद

अखेरीचं विचारीन सखे सोबत येशील?
दोन घडीच्या डावाची भागीदारीण होशील?

2 comments:

Unknown said...

godlevel!

prasad bokil said...

अखेरीच्या विनवणीला उत्तर काय मिळालं?