अब्द अब्द मनी येते सखे तुझी आठवण,
तुझ्या केसांतली फुलं, पावलातले पैंजण
तुझा गंध माझा वारा, तुझा चांद माझा तारा,
तू सूर बासरीचा, मी त्या पावसाच्या धारा
माझ्या पणतीची वात तू ठोका काळजात,
बाहुली माझी, तू माझिया डोळ्यात
वाटेवरचा माझ्या तू प्राजक्ताचा सडा,
दोघांच्या शाळेतला एक वेडावणारा धडा
-- मंदार.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
Bhari ahe kavita.
Kona sathi lihiley? :-)
:)
khol khol manamadhle
baher jevha yete
tiche mann te vachun
baharooni jate?!
tuza ha blog bharich ahe!
Hey..
I almost read through everything..
sahiye blog tuza. :)
I like that sanskrit translation too..bhari ahe..
Sanskrit madhe likhan karnari mansa premat paduch shakat nahit asa mala wataycha..so that was interesting..:)
Keep writing!!
interesting comments above :P :P
Post a Comment