Sunday, December 03, 2006

अब्द अब्द मनी येते ..

अब्द अब्द मनी येते सखे तुझी आठवण,
तुझ्या केसांतली फुलं, पावलातले पैंजण

तुझा गंध माझा वारा, तुझा चांद माझा तारा,
तू सूर बासरीचा, मी त्या पावसाच्या धारा

माझ्या पणतीची वात तू ठोका काळजात,
बाहुली माझी, तू माझिया डोळ्यात

वाटेवरचा माझ्या तू प्राजक्ताचा सडा,
दोघांच्या शाळेतला एक वेडावणारा धडा

-- मंदार.

4 comments:

Flag the fawn said...

Bhari ahe kavita.

Kona sathi lihiley? :-)

Daneshia said...

:)
khol khol manamadhle
baher jevha yete
tiche mann te vachun
baharooni jate?!

tuza ha blog bharich ahe!

Saee said...

Hey..
I almost read through everything..
sahiye blog tuza. :)
I like that sanskrit translation too..bhari ahe..
Sanskrit madhe likhan karnari mansa premat paduch shakat nahit asa mala wataycha..so that was interesting..:)
Keep writing!!

Milind Gadre said...

interesting comments above :P :P